Rzadkie zaburzenie, w którym pacjent nie jest w stanie powstrzymać patologicznych i osobistych kradzieży. Nie przeprowadza się ich ze względów finansowych (np. bieda czy głód), a często dotyczą małych przedmiotów, które dla pacjenta są bezużyteczne. Po dokonaniu kradzieży są one składowane, wyrzucane lub wręcz rozdawane. Przed lotem pacjent często odczuwa znaczny stres, a samej czynności towarzyszy radość i podekscytowanie. Często stara się zatuszować kradzież lub w niewielkim stopniu ukryć przedmiot, ale nie wkłada w to większego wysiłku.
Oceń aktualny stan pacjenta, aby określić odpowiednie...