Termin „anhedonia”, wywodzący się z greckiego (an – „bez”, hedone – „przyjemność”), został po raz pierwszy wprowadzony do literatury przez francuskiego psychologa i filozofa Théodore-Armanda Ribota w 1896 roku. Ribot opisał anhedonię jako stan, w którym obniżona jest lub wręcz brak zdolności do doświadczania przyjemności, obejmującej zarówno przyjemność zmysłową, cielesną, emocjonalną, jak i ogólną radość. W początkowym okresie XX wieku anhedonia została uznana za kluczowy objaw depresji oraz schizofrenii i była badana w kontekście tych zaburzeń.
Heurystyka wydawania sądów (inaczej ,,jak to czuję”)...