Autyzm charakteryzuje całościowe zaburzenie, polegające na nieprawidłowym reagowaniu na interakcje społeczne, komunikację oraz ograniczonym, powtarzającym się zakresem zainteresowań i zachowań. Objawy są związane z różnymi czynnikami neuropsychologicznymi.
Autyzm wiąże się ze specyficznym sposobem przetwarzania informacji w mózgu. Osoby autystyczne bardzo dobrze potrafią operować ogromną ilością informacji i wiedzy o ich danym zainteresowaniu, jednak mają trudności w rozumieniu sytuacji wieloznaczeniowych, jakie występują np. w sytuacjach społecznych. Można również u nich zauważyć deficyt w obszarze komunikacji niewerbalnej (np. nieutrzymywanie kontaktu wzrokowego, brak zmian w mimice, niedostosowane gesty oraz język ciała).
Z powodu małego zakresu zainteresowania, borykają się oni z trudnościami w swobodnym kontakcie z innymi, jak i również rozpoczynanie i utrzymanie takich relacji. Mają problemu ze zmianami w ich środowisku, szukają stymulacji niektórych ruchów, (stąd stereotypie ruchowe), niektóre natomiast wyraźnie unikają. Autyści mogą być również niepełnosprawni intelektualnie w różnym stopniu. Często posiadają unikalne zdolności w specyficznym obszarze, dlatego coraz częściej są uwzględniani przez społeczeństwo dzięki koncepcji neuroróżnorodności.
Autyzm dziecięcy – czym jest?
Autyzm dziecięcy to złożone zaburzenie rozwoju i funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego. Charakteryzuje się brakiem zdolności komunikowania uczuć oraz budowania relacji w społeczeństwie. Zazwyczaj zaczyna się u dzieci przed 3 rokiem życia.
Autyzm atypowy – co to?
Autyzm atypowy jest jedną z odmian autyzmu, którą diagnozuje się później niż w statystycznym stadium rozpoznania u dzieci. Może wywoływać zaburzenia mowy czy problemy w interakcjach międzyludzkich oraz sztywność zachowań.