Zjawisko czystej ekspozycji opisuje tendencję, w której nasza skłonność do polubienia czegoś wzrasta proporcjonalnie do częstotliwości, z jaką się z tym spotykamy. Pierwszy naukowy eksperyment dotyczący tego efektu został przeprowadzony przez Roberta Zajonca w 1968 roku.
Efekt czystej ekspozycji ma szczególne zastosowanie w obszarze marketingu. Marki często wykorzystują to zjawisko, umieszczając swoje produkty lub logo w miejscach, które lubimy, na przykład poprzez lokowanie produktu w naszym ulubionym serialu.