Koncepcja wprowadzona przez fizjologa Waltera B. Cannona. Oznacza to utrzymanie stałego środowiska wewnętrznego poprzez regulację temperatury ciała i innych procesów biologicznych. Homeostaza odnosi się do procesów fizjologicznych i behawioralnych, które utrzymują pewne parametry fizyczne w wąskich zakresach zwanych punktami zadanymi. W ten sposób organizm utrzymuje stały poziom i temperaturę wody, tlenu, glukozy, chlorku sodu, wapnia, tłuszczów i kwasów w organizmie. Homeostaza jest celem większości zachowań popędowych: wdrożeniem negatywnego sprzężenia zwrotnego w celu wyeliminowania określonych przeszkód. Zachowania ssaków, takie jak regulacja temperatury ciała, pragnienie i głód, nie są zachowaniami czysto homeostatycznymi. Zachowania te obejmują przewidywanie przyszłych potrzeb i jednoczesne reagowanie na bieżące ustawienia. B. Temperatura ciała zmienia się w ciągu dnia, roku i w zależności od innych warunków, a na głód dodatkowo wpływają czynniki niehomeostatyczne, takie jak dostępność smacznego pożywienia.
Psychologia kliniczna jest dziedziną psychologii skupiającej się...