Zjawisko będące elementem relacji terapeutycznej. W ortodoksyjnej psychoanalizie rozumie się to jako nieświadomą reakcję terapeuty na dokonujące się w pacjencie przeniesienie i traktuje się je jako czynnik zakłócający proces analityczny. Dziś opisuje wszystkie uczucia psychoterapeuty wobec pacjenta i jest uważana za narzędzie diagnostyczne problemów pacjenta, dostarczające informacji o jego podświadomości.
Mimowolna reakcja organizmu wywołana określonym bodźcem.