Są to ważne stany kliniczne i wzorce zachowań, które zwykle się utrzymują i odzwierciedlają wyjątkowe sposoby, w jakie ludzie odnoszą się do siebie i innych. Niektóre z tych uwarunkowań ujawniają się w trakcie rozwoju jednostki pod wpływem różnych czynników, inne zaś nabywają się dopiero później. Zaburzenia osobowości objawiają się jako skrajne lub wyraźne różnice w stosunku do przeciętnego sposobu, w jaki dana osoba postrzega, myśli, czuje, a zwłaszcza odnosi się do innych w określonej kulturze. Różnica ta polega na wydarzeniach i działaniach ludzi, sposobie myślenia o sobie i innych, niedopasowaniu przeżywanych emocji do sytuacji, niewystarczającej sile przeżywanych emocji, trudności w kontrolowaniu impulsów i popędów. Dotyczy tego, w jaki sposób rozpoznajemy i interpretować niepożądane zachowania w sytuacjach interpersonalnych.
Wyobrażenia są to reprezentacje w postaci obrazów...