Superwizja co to?
Najprościej mówiąc, jest spotkaniem dwóch lub więcej terapeutów, którzy rozmawiają o procesie terapeutycznym lub konkretnej sesji z danym pacjentem.
Takie spotkanie odbywa się z superwizorem, czyli innym doświadczonym specjalistom w zakresie pomocy klientom, pacjentom.
W zależności od ustaleń i sposobu pracy superwizora, psychoterapeuta może pokazać podczas spotkania nagranie wideo/audio z sesji lub opowiedzieć o procesie opierając się na zrobionych podczas spotkań notatkach.
Ważne jest, że psychoterapeuta musi uzyskać zgodę od pacjenta na nagrywanie i wykorzystanie nagrania w celach superwizyjnych.
Podczas omawiania danego procesu, psychoterapeuta jest zobowiązany do zachowania anonimowości pacjenta. Oznacza to, że nieujawniania danych wrażliwych oraz wszelkich danych mogących prowadzić do identyfikacji pacjenta.
Wszystkie osoby biorące udział w superwizji (psychoterapeuci, terapeuci) zobowiązane są do zachowania tajemnicy.
Cel superwizji
Celem superwizji jest udzielanie wsparcia, pomocy oraz informacji zwrotnej psychoterapeutom w ich pracy z klientami/pacjentami.
Celem superwizji jest stworzenie przestrzeni do refleksji dla superwizanta. Może on w bezpiecznej atmosferze przyglądać się swojej pracy z pacjentem/klientem, własnym reakcjom, obserwowaniem tego co dzieje się w relacji terapeutycznej itp.
Superwizja jest ważnym elementem szkolenia i rozwoju psychoterapeutów. Może ona pomóc im w doskonaleniu swoich umiejętności, technik, rozwijaniu własnego stylu pracy psychoterapeutycznej oraz utrzymywaniu etycznych i zawodowych standardów w swojej pracy.
Spotkania z superwizorem są również pomocne w zapobieganiu wypaleniu zawodowemu lub innym negatywnym skutkom pracy w dziedzinie psychoterapii.
Dlatego dbający o jakość swojej pracy i dobro klienta, psychoterapeuta, terapeuta, psycholog powinien poddawać się regularnej superwizji. Nie ważne czy jest to doświadczony specjalista czy dopiero początkujący.
Superwizja jest szczególnie pomocna, gdy terapeuta nie pracuje w zespole, a prowadzi praktykę indywidualną.
Superwizja zwiększa wachlarz kompetencji specjalisty, ponieważ poszerza jego perspektywę. Superwizor może również zaproponować psychoterapeucie, psychologowi inne narzędzia, metody pracy terapeutycznej, których być może nie znał.
Warto wiedzieć, że superwizja nie jest własną psychoterapią.
W zawodzie psychoterapeuty, terapeuty ważne jest, również, aby odbyć własną psychoterapię. Umożliwia to lepsze rozumienie siebie i identyfikowanie swoich wzorców myślenia i postępowania.
Doświadczenie własnej psychoterapii, pogłębia również perspektywę psychoterapeuty o perspektywę pacjenta/klienta. Innymi słowy, pomaga mu to doświadczyć w praktyce jak to jest być klientem, pacjentem, uczestnikiem psychoterapii.
Kim jest i co robi Superwizor?
Superwizor pełni rolę mentora, nauczyciela dla innych specjalistów. To osoba, która potrafi spojrzeć na proces terapeutyczny z innej perspektywy. W związku z tym często dostrzega inne aspekty procesu terapeutycznego, czasem nie widziane przez terapeutę (czyli superwizanta).
Superwizor wspiera terapeutę poprzez dzielenie się wskazówkami merytorycznymi i własnym spostrzeżeniami.
Superwizja jest miejscem, w którym terapeuta w bezpiecznej atmosferze dzieli się ze swoim superwizorem swoimi przemyśleniami, refleksjami dotyczącymi konkretnego procesu terapeutycznego.
Superwizję musi prowadzić osoba która, posiadać wysokie kwalifikacje i doświadczenie w pracy jako psychoterapeuta, a także posiadać odpowiednie szkolenie w zakresie superwizji. Musi również przestrzegać etycznych i zawodowych standardów w swojej pracy jako superwizor.
Formy superwizji
Superwizja odbywa się w formie indywidualnej lub grupowej.
Superwizja indywidualna to spotkanie psychoterapeuty z superwizorem. Natomiast superwizja grupowa to spotkanie kilku psychoterapeutów
Superwizja grupowa umożliwia szersze spojrzenie na pracę z pacjentem/klientem. Jest to możliwe dzięki profesjonalnej wiedzy i doświadczeniu superwizora oraz perspektywie i doświadczeniu pozostałych uczestników.
Superwizor pomaga psychoterapeucie, terapeucie, psychologowi w badaniu przestrzeni związanej z procesem terapii.
