Spis treści
Jak rozmawiać z nastolatkiem?
Nawet gdy czujemy się zniechęceni do rozmowy z naszym nastolatkiem zapewniamy, że warto rozmawiać! Rozmowa to jeden z podstawowych elementów bez którego nie zbudujemy trwałej relacji. Spokojna wymiana zdań w bezpiecznej atmosferze to, sposób na okazanie wsparcia swojemu dziecku w tym trudnym okresie.
Jak rozmawiać z nastolatkiem, który się buntuje?
Bunt nastolatków zazwyczaj odnosi się do rodziców i zasad szkolnych. Jest normalny etap rozwoju i jako rodzice nie powinniśmy się tym szczególnie zamartwiać.
Zdarza się że, dla wielu rodziców jest to trudny okres w rodzicielstwie. Czasem z braku sił poddają się i przestają próbować rozmawiać z dzieckiem, szybko tracą cierpliwość (zaczyna występować agresja słowna w rozmowach z nastolatkami). Często rodzice doznają poczucia winy. Myślą, że są złymi rodzicami, bo ,,nie radzą sobie” ze swoim dzieckiem, które weszło w okres dojrzewania. Jeśli odczuwasz poczucie winy, gdy przypomnisz sobie swoje ostatnie rozmowy z nastolatkiem, nie martw się. Spróbuj to naprawić, stosując poniższe wskazówki jak rozmawiać z nastolatkiem:
1) Spróbuj rozmawiać po prostu – staraj się rozmawiać o wszystkim, nie tylko tych ważnych sprawach. Rozmowa powinna być naturalnym elementem w kontakcie rodzic-nastolatek. Dzięki niej poznajemy jakim człowiekiem jest nasze dziecko.
2) Mówić o sobie – dzielmy się w naturalny sposób naszymi doświadczeniami, wydarzeniami codziennymi. Młodemu człowiekowi łatwiej będzie zaufać komuś, kto opowiada o sobie , dzieli się swoimi przeżyciami i myślami, niż temu, kto tylko wypytuje.
3) Nie przesłuchiwać. Rozmawiać w życzliwy sposób – zamiast mówić ,,weź się za angielski, bo dostaniesz jedynkę! ” , spróbujmy zapytać ,,Jak Ci idzie na angielskim?”.
4) Doceniać – warto doceniać starania nastolatka i zauważać trud, jaki wkłada w różnego rodzaju aktywności.
5) Okazywać zrozumienie i empatie – kiedy młody człowiek popełni jakiś błąd, zrobi jakieś głupstwo, okażmy mu zrozumienie. Starajmy się nie mówić ,,a nie mówiłam!”. Jeśli rodzic reaguje w negatywny sposób nastolatek traci zaufanie do rodzica. Przestaje się dzielić z rodzicem swoimi problemami i doświadczeniami.
6) Przyznać się do błędu i przeprosić – Gdy my, rodzice popełnimy błąd po prostu przyznajmy się do niego i przeprośmy. Czasem boimy się, że stracimy autorytet w rodzinie. Jednak, gdy pokażemy naszemu nastolatkowi, że my też popełniamy błędy i potrafimy przeprosić – gwarantuję Ci, że zyskasz w oczach swojego nastoletniego dziecka.
Błędy w kontaktach z nastolatkiem!
Starajmy się unikać poniższych zachowań, jeśli chcemy nawiązać dobre kontakty z dorastającym dzieckiem! W przeciwnym razie nastolatek może zacząć się oddalać od rodzica.
- W rozmowie z nastolatkiem nie lekceważmy jego uczuć.
- Nie przesadzajmy z kontrolą nastolatków.
- Nie stawiajmy zbyt wysokich wymagań.
- W rozmowie z nastolatkiem nie koncentrujmy się tylko błędach dziecka.
- Nie porównujmy dzieci do rodzeństwa, czy rówieśników.
- W rozmowie z nastolatkiem nie krytykujmy, nie wyśmiewajmy.
Jak rozmawiać z nastolatkiem z depresją?
Depresja coraz częściej występuje wśród młodych ludzi. Jeśli martwisz się o swoje nastoletnie dziecko lub nie wiesz jak rozmawiać z nastolatkiem skontaktuj się z psychologiem pracującym z nastolatkami.
Przyczyny depresji u dzieci i nastolatków są bardzo złożone. Jest to okres w którym równocześnie zachodzi wiele zmian. Jest to okres dojrzewania w którym mamy do czynienia z intensywnymi przemianami biologicznymi, psychologicznymi i społecznymi.
Na pewno należy przestrzegać zasad przytaczanych we wcześniejszej części artykułu. Dodatkowo pamiętajmy, aby:
– zainteresować się problemami i trudnościami nastolatka w prawdziwy sposób;
– zwracajmy uwagę na uczucia dzieci. Chodzi o okazanie zrozumienia i nie bagatelizowanie emocji dzieci. Nie mówmy ,,Chyba przesadzasz… „. Mówmy ,,Rozumiem, że trudno Ci w tej sytuacji.” , ,,Czy jest coś co mogę zrobić, abyś poczuła się lepiej?”. Pokażmy, że jego uczucia, życie i problemy są tak samo ważne jak problemy i emocje dorosłych.
– dajmy przestrzeń nastolatkowi. Jeśli nastolatek/nastolatka potrzebuje zamknąć się w swoim pokoju, pobyć samemu – pozwól na to;
– bądźmy cierpliwi, dajmy nastolatkowi czas. Nawet jeśli kilkakrotnie odmawia rodzicom rozmowy, pokazujemy, że jesteśmy przy nim. Jest szansa, że z czasem dziecko otworzy się przed nami.
Kiedy z nastolatkiem do psychologa?
Rodzicom czasem trudno jest stwierdzić czy zachowanie ich syna/córki jest ,,normalne” dla okresu dojrzewania. Aby rozwiać swoje wątpliwości można udać się do psychologa pracującego z nastolatkami. Podpowie jaka forma wsparcia, będzie najbardziej adekwatna dla naszego nastolatka / nastolatki i całej rodziny.
Jeśli u nastolatka zauważysz coś co wzbudza w Tobie lęk, obawę, niepokój możesz zgłosić się do specjalisty. Na przykład gdy zauważysz :
- długotrwałe obniżenie nastroju, intensywne emocje (złość, smutek);
- nastolatek wycofuje się z relacji ze znajomymi;
- nastolatek wycofuje się z aktywności, które jeszcze niedawno go pasjonowały;
- brak energii, trudności ze snem;
- częste objawy somatyczne u dziecka takie jak bóle głowy, brzucha;
- zachowania autodestrukcyjne, np: samookaleczenie się, zażywanie substancji psychoaktywnych, zgłaszanie myśli samobójczych.
Jak rozmawiać z nastolatkiem który nie chce się uczyć?
Powinniśmy rozmawiać z nastolatkiem w sposób uprzejmy, ale konkretny. Nasze dziecko powinno wiedzieć czego od niego oczekujemy. Powinien wiedzieć co się wydarzy, jeśli nie zrobi tego, czego dorośli od niego oczekują.
Oddajemy odpowiedzialność za naukę na nastolatka. Nie należy go ciągle kontrolować, ponieważ takie zachowanie ze strony rodzica może wywołać bunt. Przekazanie dziecku kontroli i odpowiedzialności za naukę może wpłynąć pozytywnie na nasze relacje. Nastolatek może poczuć się, że mamy zaufanie do niego. Młodzi ludzie lubią, gdy traktujemy ich jak osoby dorosłe, a nie dzieci.
Powinniśmy rozmawiać z nastolatkiem w taki sposób, aby zobaczył, że doceniamy jego wysiłki i starania.
Powinniśmy rozmawiać z nastoletnim dzieckiem tak aby czuł, że mamy wiarę w jego możliwości. Nastolatki często mają niskie poczucie własnej wartości. Mówiąc o mocnych stronach nastolatka wzmacniamy jego samoocenę.
