terapia dla każdego
Prowadzimy terapie dla dorosłych, młodzieży i dzieci
konsultacje psychologiczne
Możliwość umówienia konsultacji online
telefon do psychologa
Rezerwacja telefoniczna: 535 58 58 58

Parafilie współczesnej seksuologii 

Temat parafilii, czy też zaburzeń preferencji seksualnych, jest wciąż żywy i budzi wśród psychiatrów i seksuologów różne opinie, czego przykładem może być nowa edycja klasyfikacji zaburzeń psychicznych DSM-5, opracowana przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne. W wydaniu z 2013 roku wprowadzono podział na parafilie i zaburzenia parafiliczne. W następstwie działań APA, Światowa Organizacja Zdrowia w 2018 roku również wprowadziła pojęcie zaburzenia parafilicznego.

Czym są parafilie? 

Parafilie przestały być uznawane za zaburzenia preferencji seksualnych. Traktowanie każdego niestandardowego upodobania jako nieprawidłowego, patologizuje wszystkie nieszablonowe zachowania. Seksualność człowieka jest wysoce zindywidualizowana i każdego mogą pobudzać bodźce, dlatego uznano, że parafilia to nietypowe zachowania seksualne, w których wystąpienie podniecenia i satysfakcji seksualnej jest powiązane z pojawieniem się konkretnych elementów. 

Zaburzenia parafiliczne natomiast, nie są jedynie nietypowymi fantazjami seksualnymi. Charakterystyczne dla nich jest narażanie lub doprowadzanie innych osób do cierpienia. Można wyróżnić 3 wyznaczniki zaburzenia parafilicznych. 

  1. Sprzeczność z tezą, że fantazje erotyczne powinny być wolne od cierpienia osób trzecich oraz zawierać w sobie świadomą, dobrowolną zgodę. 
  2. Sprawianie sobie cierpienia. 
  3. Zakłócone funkcjonowanie psychospołeczne – osoba nie może podjąć innej aktywności niż ta związana z parafilią lub jeśli zaburzenie nie pozwala realizować innych zachowań. 

Najpopularniejsze parafilie 

Parafilie nie są ani dobre, ani złe, oczywiście o ile ich realizacja odbywa się za zgodą wszystkich stron uczestniczących i nie sprawia nikomu cierpienia lub krzywdy. Zdarza się również, że ustalenie granicy pomiędzy parafilią a zaburzeniem parafilicznym może nastręczyć trudności seksuologom lub psychiatrom. Poniżej znajduje się przegląd najpopularniejszych, nieszablonowych preferencji seksualnych: 

  • ekshibicjonizm – tendencja do eksponowania narządów płciowych obcym osobom lub osobom przebywającym w miejscach publicznych, bez dążenia do bliższego kontaktu z nimi, 
  • fetyszyzm – uzależnienie się od przedmiotów martwych jako bodźców wywołujących podniecenie i satysfakcję seksualną; mogą to być przedmioty (odzież, obuwie), materiały (guma, plastik, skóra), 
  • frotteuryzm – dotykanie lub ocieranie się o osoby niewyrażające na to zgody, 
  • pedofilia – kontakty seksualne osoby dorosłej z dziećmi w wieku pokwitania lub przed pokwitaniem, 
  • sadomasochizm – kontakty seksualne związane z zadawaniem bólu, upokarzaniem lub zniewalaniem; partner może być odbiorcą stymulacji (masochizm) lub stymulować (sadyzm), 
  • fetyszyzm transwestycyjny – potrzeba noszenia ubrań płci przeciwnej w celu osiągnięcia podniecenia seksualnego i wyglądaniu jak ona, 
  • oglądactwo / voyeuryzm / podglądactwo – tendencja do podglądania ludzi w czasie aktywności seksualnej lub w intymnych sytuacjach; ma miejsce bez wiedzy podglądanych, 
  • nekrofilia – zaburzenie, w którym bodźcem stymulującym są ludzkie zwłoki, 
  • asfiksja autoerotyczna – ograniczanie dostępu do tlenu (duszenie, podduszanie) sobie lub partnerowi, 
  • efebofilia – osoba dorosła preferuje kontakt seksualny z adolescentami w późnym wieku dojrzewania, 
  • hebefilia – odczuwanie silniejszego popędu seksualnego do osób w wieku dojrzewania niż do dorosłych, 
  • partenofilia – popęd seksualny wyłącznie w stosunku do osób, które nie przeszły jeszcze inicjacji seksualnej, 
  • gerontofilia – osiąganie satysfakcji seksualnej jedynie poprzez kontakt z osobami w zaawansowanym wieku, 
  • zoofilia – stan, w którym jedynym preferowanym obiektem seksualnym są zwierzęta, 
  • abasiofilia – odczuwanie popędu seksualnego do osób z dysfunkcjami narządu ruchu, 
  • urofilia – źródłem podniecenia seksualnego jest kontakt z moczem partnera. 

Czy parafilie można leczyć? 

Parafilie nie są zaburzeniami, a jedynie nietypowymi preferencjami seksualnymi, dlatego ich leczenie nie jest konieczne. Mogą jednak prowadzić do odczuwania poczucia winy ze względu na nieakceptowane przez społeczeństwo zachowania seksualne, a w konsekwencji prowadzić do ograniczenia kontaktów intymnych, osamotnienia i depresji. Interwencja seksuologiczna nie polega jednak na eliminacji parafilii, a przepracowaniu negatywnych uczuć z nią związanych i uwolniu się od cierpienia. 

W przypadku parafilii przestępczych czy zaburzeń parafilicznych, pacjenci często poddają się terapii ze strachu o konsekwencje prawne zachowań, a nie aby je wyeliminować. To niestety może nie być wystarczającą motywacją do wprowadzenia jakichkolwiek zmian, ponieważ powodzenie terapii zależne jest od chęci pacjenta, a te zazwyczaj są dość niskie. 

Data aktualizacji wpisu - 29 marca, 2024
Przeczytaj również
Chcesz z nami porozmawiać?

Jako Psycholog Wrocław pomagamy w wielu problemach. Możemy spotkać się w naszym gabinecie lub online!

Umów wizytę
Redaktor

Redaktor

W Mentali pracujemy nad tym, aby wszystkie artykuły dostarczały Ci jak najszerszej i najkonkretniejszej wiedzy! Obserwuj nasze aktualności!

Pozostałe wpisy

Test MOXO

ADHD, znane również jako zespół nadpobudliwości psychoruchowej jest jednym z...

Czytaj dalej