Zaburzenia lękowe dotykają coraz więcej osób. Szczególnie narażeni na nie są dwudziesto- i trzydziestolatkowie. Mogą mieć podłoże wewnętrzne lub zewnętrzne, jednak cechą wspólną dla każdej z nich jest dokuczliwy lęk. Choć zarówno lęk, jak i strach, są emocjami naturalnymi – pełniły ważną funkcję ewolucyjną – to ich irracjonalne odczuwanie utrudnia życie i znacząco wpływa na dobrostan człowieka. Najczęściej występującymi zaburzeniami lękowymi są specyficzne fobie (w tym fobia społeczna), agorafobia, lęk paniczny, lęk uogólniony oraz zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, zwane potocznie nerwicami natręctw.
Specyficzne fobie objawiają silnym niepokojem przy zetknięciu z przedmiotem, zwierzęciem, sytuacją lub osobą, która powoduje lęk, a nawet unikaniem okoliczności, w których istnieje prawdopodobieństwo zetknięcia się z obiektem. Reakcja lękowa jest zazwyczaj nieadekwatna do rzeczywistego zagrożenia i mogą towarzyszyć jej różne objawy somatyczne. Agorafobia, czyli lęk przed przebywaniem na otwartej przestrzeni, często współwystępuje z napadami lęków panicznych. Chory unika miejsc, w których mógłby nie otrzymać natychmiastowej pomocy w razie wypadku. Lęki paniczne są zaburzeniem o charakterystycznym przebiegu – nagły początek i szybkie osiągnięcie maksymalnego natężenia objawów, które utrzymują się przez kilka minut. Oprócz silnego lęku, osoba doświadcza dolegliwości ze strony autonomicznego układu nerwowego (pocenie się, dygotanie), utrudnionego oddychania, uczucia dławienia się, bólu w klatce piersiowej, napięcia mięśni oraz poczucia nierealności. Natomiast lęk uogólniony, zwany również nerwicą lękową, charakteryzuje się odczuwaniem ciągłego poczucia niepokoju i martwieniem o wydarzenia z życia codziennego oraz objawami somatycznymi, np. przyspieszonym biciem serca, napięciem w podbrzuszu, napięciem mięśniowym i drżeniem. Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne objawiają się natrętnymi myślami, popędami i czynnościami, które pojawiają się systematycznie i nawracająco. Wzbudzają silną potrzebę przeciwstawienia się im, przez co jednostka odczuwa wewnętrzny dysonans – jednocześnie chce i nie chce wykonywać danej czynności.
Każdy rodzaj zaburzeń lękowych (nerwowych) można i należy leczyć. W zależności od nasilenia objawów, ulgę przyniesie psychoterapia i/lub leczenie farmakologiczne. Terapia ma na celu wygaszenie lęku dzięki wykorzystaniu np. techniki ekspozycji lub odwrażliwiania. Może okazać się pomocna dla każdej osoby, która:
|
Czy istnieją sposoby, by chronić się przed zaburzeniami lękowymi?
Wiele schorzeń natury psychicznej jest związana z nadmiernym stresem oraz zaburzoną równowagą wewnętrzną organizmu. Aby zmniejszyć zagrożenie wystąpienia zaburzeń lękowych, można zadbać o zdrową, odpowiednio zbilansowaną dietę, wysypiać się, aktywnie spędzać czas wolny oraz dzielić się problemami z najbliższymi.
|
|
|
Jaka jest szansa na wyeliminowanie zaburzeń lękowych?
Efektywność psychoterapii jest uzależniona przede wszystkim od zaangażowania. Jeśli osoba ze schorzeniem wykazuje się determinacją i aktywnie współpracuje z psychologiem lub psychoterapeutą, istnieje spora szansa na pokonanie choroby.
|
|
|
Na czym polega terapia zaburzeń lękowych?
Psychoterapia w tym przypadku skupia się na określeniu przyczyny lęku i zmianie wzorców zachowań. Szczegółowy przebieg sesji jest uzależniony od rodzaju schorzenia. Psycholog lub psychoterapeuta może także zalecić wizytę u psychiatry jako wsparcie leczenia zaburzeń lękowych.
|
|
|
Jakie mogą być konsekwencje zaburzeń lękowych?
Schorzenie to bardzo mocno wpływa na codzienność chorego. Często jest ono źródłem wstydu, związanego z faktem utraty kontroli nad swoim życiem. W konsekwencji osoba cierpiąca na zaburzenia lękowe może także cierpieć na depresję, mieć kłopoty ze snem, czy też nadużywać alkoholu.
|
|
|
Jak odróżnić zaburzenia lękowe od zdrowego niepokoju?
Zaburzenia lękowe występują często z silnymi objawami psychosomatycznymi oraz kompulsjami, nasilającymi się wraz ze wzrostem napięcia emocjonalnego. Poczucie strachu, które im towarzyszy jest zazwyczaj nieadekwatne do sytuacji i irracjonalne.
|
Najważniejszym rzeczą w celu polepszenia swojej sytuacji, polepszenia relacji z innymi jest umówienie pierwszej wizyty. Dlatego, nie zwlekaj, tylko spróbuj i umów swoją pierwszą wizytę.
