Zaburzenia lękowe dotykają coraz więcej osób. Szczególnie narażeni na nie są dwudziesto- i trzydziestolatkowie. Mogą mieć podłoże wewnętrzne lub zewnętrzne, jednak cechą wspólną dla każdej z nich jest dokuczliwy lęk. Choć zarówno lęk, jak i strach, są emocjami naturalnymi – pełniły ważną funkcję ewolucyjną – to ich irracjonalne odczuwanie utrudnia życie i znacząco wpływa na dobrostan człowieka. Najczęściej występującymi zaburzeniami lękowymi są specyficzne fobie (w tym fobia społeczna), agorafobia, lęk paniczny, lęk uogólniony oraz zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, zwane potocznie nerwicami natręctw.
UMÓW WIZYTĘ
Dziękujemy. Twoja wizyta została umówiona.
Płatność za wizytę uregulujesz w gabinecie.
Dziękujemy. Twoja wizyta została umówiona.
Dla wizyty online płatność musi zostać zrealizowana w przeciągu 30 minut, w przeciwnym wypadku wizyta zostanie odwołana.
Ostrzeżenie dotyczące rezerwacji.
Wystąpił błąd podczas rezerwacji wizyty.
Szczegóły wizyty:
Specjalista:
-
Rodzaj spotkania:
-
Miejsce wizyty:
-
Termin wizyty:
-
Czas trwania wizyty:
-
Koszt wizyty:
-
Zaburzenia lękowe dotykają coraz więcej osób. Szczególnie narażeni na nie są dwudziesto- i trzydziestolatkowie. Mogą mieć podłoże wewnętrzne lub zewnętrzne, jednak cechą wspólną dla każdej z nich jest dokuczliwy lęk. Choć zarówno lęk, jak i strach, są emocjami naturalnymi – pełniły ważną funkcję ewolucyjną – to ich irracjonalne odczuwanie utrudnia życie i znacząco wpływa na dobrostan człowieka. Najczęściej występującymi zaburzeniami lękowymi są specyficzne fobie (w tym fobia społeczna), agorafobia, lęk paniczny, lęk uogólniony oraz zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, zwane potocznie nerwicami natręctw.
Specyficzne fobie objawiają silnym niepokojem przy zetknięciu z przedmiotem, zwierzęciem, sytuacją lub osobą, która powoduje lęk, a nawet unikaniem okoliczności, w których istnieje prawdopodobieństwo zetknięcia się z obiektem. Reakcja lękowa jest zazwyczaj nieadekwatna do rzeczywistego zagrożenia i mogą towarzyszyć jej różne objawy somatyczne. Agorafobia, czyli lęk przed przebywaniem na otwartej przestrzeni, często współwystępuje z napadami lęków panicznych. Chory unika miejsc, w których mógłby nie otrzymać natychmiastowej pomocy w razie wypadku. Lęki paniczne są zaburzeniem o charakterystycznym przebiegu – nagły początek i szybkie osiągnięcie maksymalnego natężenia objawów, które utrzymują się przez kilka minut. Oprócz silnego lęku, osoba doświadcza dolegliwości ze strony autonomicznego układu nerwowego (pocenie się, dygotanie), utrudnionego oddychania, uczucia dławienia się, bólu w klatce piersiowej, napięcia mięśni oraz poczucia nierealności. Natomiast lęk uogólniony, zwany również nerwicą lękową, charakteryzuje się odczuwaniem ciągłego poczucia niepokoju i martwieniem o wydarzenia z życia codziennego oraz objawami somatycznymi, np. przyspieszonym biciem serca, napięciem w podbrzuszu, napięciem mięśniowym i drżeniem. Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne objawiają się natrętnymi myślami, popędami i czynnościami, które pojawiają się systematycznie i nawracająco. Wzbudzają silną potrzebę przeciwstawienia się im, przez co jednostka odczuwa wewnętrzny dysonans – jednocześnie chce i nie chce wykonywać danej czynności.
Czy z lękiem można sobie poradzić?
Każdy rodzaj zaburzeń lękowych (nerwowych) można i należy leczyć. W zależności od nasilenia objawów, ulgę przyniesie psychoterapia i/lub leczenie farmakologiczne. Terapia ma na celu wygaszenie lęku dzięki wykorzystaniu np. techniki ekspozycji lub odwrażliwiania. Może okazać się pomocna dla każdej osoby, która:
- doświadcza ciągłego lęku lub napięcia,
- doświadczyła wydarzenia silnie stresującego lub traumatycznego,
- wykonuje obsesyjno-kompulsywne czynności,
- cierpi z powodu irracjonalnego lęku, który jest kojarzony z obiektem powszechnie uznawanym za neutralny.
